Yan yana yürümeyelim diye dar yapılmıştı kaldırımlar. Ve yine yan yana yürümeyelim diye dar kafalıydı insanlar. Ve sırf dardı diye kafalar, düşünmeyi bırakıp sevmeyi denedik. Sarılmak yakar bizi deyip aşkı hep uzaktan sevdik.
Herkesin yarım kalmış bir hikâyesi vardır, Kendi kalemiyle, başkası tarafından yazılan. Ne bitirmeye gücümüz yeter, Ne de en baştan yazmaya yüreğimiz. Bu yüzden hepimiz biraz eksiğiz... Yuregi guzel kardesim
öfkemi bağışla yüreğim suskun kanamalarım var ceplerimde sustukça üşüyen sustukça düşen sana yorulan harflerin derinliğinde boğulan yanlarım var üstüne basıp geçtiğin...
ahşap evlerin yalnızlığı dolanır saçlarıma gamsız bir yağmur çiselenirken üstüme yasaklı bir köy türküsü dolanır dilimin ucuna ve yağmalanmış bir kentin bulutlarına yüklerken düşlerimi tanımadığım uzaklara göç ediyor kalbim...
